Dynamiet, 96% alcohol en eindeloze zoutvlaktes

In Potosí, Bolivia liggen de zilvermijnen, waar door mannen (en kinderen) de laatste restjes zilver gedolven wordt, omdat de Spanjaarden vroegah al het zilver al in hun zilvervloten (wie kent het bekende liedje niet) naar Spanje getransporteerd hebben.

Jan en ik vonden het dus wel een mooie gelegenheid om eens zo´n mijn, waar mijnwerkers, meer dan 17u per dag 6 dagen per week, hard werken, te bezoeken. Gewapend met cadeaus voor de koempels: dynamiet, lekkere sterke alcohol en ladingen coca zijn we meer dan 70 meter diep de mijn ingeweest. Ontzettend indrukwekkend! 2 uur lang worstelen, klauteren en kruipen waren genoeg, wat waren wij blij dat wij er wél uitkonden en niet meer terug hoefden!

De dag erna zijn we richting Tupiza, een door toeristen vaak overgeslagen plek, gegaan. Een gebied dat er net zo uit ziet als het ´wilde westen´ strekt zich daar uit en dus een plek die rijp is om te ontdekken.
En dat gaat, wederom, te paard. Voor Jan niet zo´n succes, want die stapte na 3 minuten al af. Mij en Fleur ging het beter af en dus voelden we na 3 uur wederom spieren waarvan ik niet wist dat ik ze had.

De dag erna zouden we met een Engelstalige gids en een Fransman voor 4 dagen te jeep vertrekken naar de zoutvlakten van Uyuni, om daarna door te gaan naar Chili. Ware het niet dat we voor de zoveelste keer problemen hadden met een touroperator die meer beloofde dan hij waar kon maken, waardoor de heer in kwestie, Raúl, te maken kreeg met boze Nederlanders (speciaal Jan), woorden als ´mentiroso´ (leugenaar) en dreigementen dat we zijn slaapzakken aan de zwervers zouden geven. (Ga NOOIT naar de Uyuni met La Torre Tours)

De tour was desalniettemin een groot succes!!! Hele vette dingen gezien, met een erg leuke chauffeur en geweldige kokkin die ons begeleidden.

Flamingo´s in rode meren, eindeloze zoutvlakten met mogelijkheden voor foto´s met interessant perspectief, geisers en veel meer kwam aan onze camera´s voorbij.

Daarna was het alweer tijd voor Chili, nr 37 op de lijst van meest welvarende landen en dat bleek ook wel. Prijzen die 3 tot 4 x hoger lagen dan in Bolivia, vergelijkbaar met Europa en, op het oog, veel meer welvaart en goed geregelde dingen. Daar hebben we San Pedro de Atacama, in de Atacamawoestijn met slechts enkele uren regen per jaar, bekeken. Niet voor niets de droogste plek ter wereld!

Momenteel zit ik alweer in Valparaiso in midden Chili en Jan en Fleur in de bus naar La Serena. Jammer dat onze wegen zich scheiden, maar wellicht zien we elkaar (na mijn bezoek aan Paaseiland en Paraguay) weer in het zuiden, Patagonie!!!

Inmiddels vliegt de tijd toch wel, nog slechts 1,5 maand voordat ik alweer terug MOET, naar Nederland en het studerende leven.

Maar gelukkig nog 1,5 maand waarin nog mucho, mucho te zien is!!

Toedels, Fokko


meer foto´s van Bolivia (scroll naar beneden): http://www.facebook.com/album.php?aid=22162&id=100000782542752&l=507f5c02fb
foto´s van Uyuni en Chili: http://www.facebook.com/album.php?aid=23087&id=100000782542752&l=ddb16038db